Çok Zor Durumdayım Ne Yapmalıyım?

Çok Zor Durumdayım Ne Yapmalıyım?

Hocam nasıl anlatsam nasıl başlasam bilemiyorum. Benim başıma gelen kimsenin başına gelmesin hiç bir kızımızın başına…
Ben kendi halinde küçük bir kızdım 13 yaşlarında, o yaşlarda aşık olduğum bir çocuk vardı benim duygularımdan habersiz, cemaate giden namazında kuranındaydı. Benim dikkatimi çekende buydu…
Aşık oldum ama hiç dillendirmedim tek kuzenim ve ben biliyorduk aramızda sırdı, bu çocukça platonik aşk.
Yıllar geçti ben 17-18 yaşlarındayım bu sevdiğim çocuk bana görüşmek sevgili olmak için teklifte bulundu.
Çok şaşırdım başta dedim; Bu bana rabbimin hediyesi dualarımda ki insanı bana getirdi.
Sonra anladım ki kuzenim benim hüzünlü aşk acısı çeken halime dayanamamış o ayarlamış bu durumu.
Çok kararsız kaldım dinen doğru olmadığına emindim ama bir yandan da bir damla sevgiye hasrettim .
Kuzenimin ve arkadaşlarımın ısrarıyla tamam dedim ama kendimce 1 ay sadece telefondan görüşüp bitirecektim bu olayı. Hemde çok merak ediyordum yıllardır uzaktan uzaktan beğenerek baktığım kişi nasıl biri diye gel gelelim görüşmeye başladık.
Bu bir ayda ben çoktan kendime verdiğim sözleri unutmuştum sırılsıklam aşık oldum bu gence, sadece telefonda görüşmeye karar vermişken sonra buluşmalar başladı sonra gözler gözlerle, eller ellerle…
Ben kendimi ahir zamanın imanlı genç savaşçısı gibi görürken ben benden geçtim hocam, o sohbetleri kaçırmayan küçük kız kalmadı.

Namazlarda ağlayan küçük kız kalmadı …

Belki bu zamanın gençleri gibi değil ama ben zina yaptım Rabbimin hediyesi diye gördüğüm genç şeytanın vesvesesiydi belkide … Hemde ben bile bile ateşe yürüdüm tam 6 yıl görüştüm bu gençle ailem istememesine rağmen sırf ben seviyorum diye evet dediler nişanlandık. Hep içten içe kendimi yedim mantığım farklı söyledi kalbim farklı… Dualarımda bile hayırlısı demeye korktum. Dedim; “Rabbim gönlümdekini hayırlı kıl.”Çok tartışıyorduk ama çok da seviyorduk.
Biz birbirimize çok zarar verdik o nefsine yenik düştü… Ben hem nefsime hemde babamdan göremediğim sevgi şefkati bulmuştum bir erkekte… Şuan o gençle evliyiz… Ama mutlumuyuz bilmiyorum birbirimizi çok seviyoruz ama ilk gördüğümde gönül verdiğim eşim değil evlenince daha net görüyormuş insan…
Evliliğim hayalimde ki gibi değil öperek uyandırmıyor eşim sabah namazlarına… Alarm çalıyor, uyanıyorum o yatarken yanımdan… kılıyorum namazımı .
Tv izleniyor akşamları kuran sohbeti yapılmıyor… Eşim başka yönlerde de uyuşmuyor çok inatçı ve asla hayır cevabını kabul etmiyor. çok üzgünüm içimde eşime karşı kızgınlık var o geçmişteki günahların bedeli evlenmiş olmamıza rağmen silinmiyor.

tövbe ediyorum ben ama yine de olmuyor o tertemiz yolunda giden ipek zedelendi…

Babama da çok kızıyorum onun baba olarak hakkı çoktur üzerimde inkar edemem ama çok kızgınım ona beni küçük yaşlardan itibaren şehir ve yurtdışına gitmesi nedeniyle babasız bıraktı.
Psikolojik sorunları olduğu içinde her geldiğinde dövdü demirle kemerle daha 5 yaşındayken yüzümde ki kızarıklıklar geçsin beni böyle kimse görmesin diye aynanın karsısında bakardım kendime .
Beni böyle ruhumda izlerle yetiştirdiği için beni sevgisiz bıraktığı için Allah’a havale ediyorum onu… Bazen diyorum içimden ” Senden nefret ediyorum baba beni çok sevgisiz bıraktın. eğer azıcık sevgi bağlılık olsaydı aramızda belkide bir erkeğin ilgisi bu kadar tatlı gelmiycekti bana belki bu günahlara girmiyecektim belki böyle değil daha güzel bir evliliğim olacaktı…”
sonra dönüyorum kendime kızıyorum sen doğruyu yanlısı biliyordun bile bile ateşe yürüdün diyorum daha da öfkeleniyorum kendime .
Eşime de kızıyorum biliyorum istese değişir …
ama yersiz inatları saçma takıntıları namaz kıl dediğim zaman sanki hakaret etmişim gibi kızıyor ben kılıcam başlıycam diyor evleneli bir yıl geçti ama değişen bişrşey yok . HOCAM VE KARDEŞLERİM ÇOK ZOR BİR ÇIKMAZDA HİSSEDİYORUM KENDİMİ HZ YUSUF GİBİ GÖNLÜM KUYULARDA …
NASIL BİR YOL İZLEMELIYIM BU ÖFKEMİ NASIL YOK ETMELİYİM BU GÜNAHLARDAN NASIL SIYRILMALIYIM NE OLUN YARDIM EDIN…
Devamı: Çok Zor Durumdayım Ne Yapmalıyım?